Commentaar: Het is onzin om te doen alsof de staat Israël foutloos is - net zo goed als het pure naïviteit is om te denken dat de Palestijnen alleen maar ‘slachtoffers’ zijn.
Israël ontvangt het land Kanaän, ten koste van eerdere bewoners. Wat voor doel heeft God daarmee, ook in relatie tot de rest van de aarde? Zijn alle beloften ten aanzien van het land vervuld, of nog niet? Hoe zit het met de eigen verantwoordelijkheid van het volk?
Column: Wees voorzichtig met het innemen van standpunten over situaties elders in de wereld die niet tot je eigen directe context behoren. Helemaal spannend wordt het als er ook theologische argumenten mee gaan spelen.
Wat bij het aanbieden van de eerstelingen opvalt is dat het niet gaat over de Here als Schepper en Onderhouder, maar als Verlosser. De Israëliet dankt vooral voor het land waar de HERE hem gebracht heeft. Dat maakt de dank des te dieper, ‘grondiger’.
Globaal genomen kunnen we twee benaderingen onderscheiden: Enkele vroegchristelijke auteurs hielden vast aan de verwachting dat de landbelofte op een aardse manier in vervulling zou gaan. De tweede benadering die vrij snel de overhand zal krijgen, houdt in dat de stad Jeruzalem, maar ook het ‘land’ op een geestelijke manier worden geduid.
Jeruzalem en haar inwoners zijn in zichzelf niet heiliger dan andere plaatsen en volken. Maar het is wel de stad en het land waar Hij Israël wil laten wonen. En daarom is het goed dat we als gelovigen uit de volken daar present zijn.