Hersteld Hervormde Kerk

Tot een getuigenis ...

Sinds de kerkorde van 1951 is binnen de Nederlandse Hervormde Kerk de roeping verankerd die de kerk heeft ten aanzien van Israël. De kern hiervan was het gesprek met Israël om hen uit de Heilige Schrift te betuigen dat Jezus de Christus is. In de loop der jaren heeft hierover heel wat discussie plaats gevonden als het gaat om de praktische invulling. Wat betekent het om het gesprek aan te gaan met Israël? Is het gesprek het middel om te betuigen dat Jezus de Christus is?

Binnen de Hersteld Hervormde Kerk heeft Israël zijn plaats behouden in de kerkorde. De synode heeft een zogenaamd orgaan van bijstand benoemd, de commissie Israël, die verantwoordelijk is voor het invulling geven aan onze roeping ten aanzien van Israël. Zij wil zichtbaar en hoorbaar aanwezig zijn voor en onder het Joodse volk in en buiten Israël en op verschillende terreinen tot een getuigenis zijn. Zo is recent een project gestart voor een inloophuis in Dimona, om daar tot een getuigenis te zijn.

Het ‘tot een getuigenis zijn’ is gebaseerd op de belijdenis van Paulus, dat de toe­genegen­heid van zijn hart en het gebed dat hij voor Israël doet, tot hun zaligheid is. ‘Want ik geef hun getuigenis ...’ (Rom. 10:1-2). Daarbij is het (openbare) gebed essentieel. En hoe kan er een vurig en hartelijk gebed zijn als er geen liefde is. Liefde tot ‘de beminden om der vaderen wil’ (Rom. 11:28). Dan is bekendheid in de gemeen­ten met de bijzondere plaats van Israël nodig en bewogenheid met de eerstgeborene (Ex. 4:22) onmisbaar.

In onze roeping ten aanzien van Israël wordt zoveel mogelijk de samenwerking met andere kerken en organisaties gezocht om de krachten te bundelen.