De Vertelling

In de Bijbel worden de ‘grote daden van God’ verteld. In opdracht van God Zelf moeten die doorverteld worden aan de volgende generatie. Zo vindt geloofs­over­dracht plaats. In dat verband wordt door het joodse volk grote aandacht geschonken aan het Paasverhaal, de Uittocht uit Egypte.

Tijdens de ‘sedermaaltijd’ wordt een hele avond gewijd aan het vertellen van deze geschiedenis. Het jongste kind mag dan de vraag stellen: ‘Waarom is deze avond anders dan alle andere avonden?’ Dat is het startsein om te vertellen over de verlossing uit Egypte.

De sederavond wordt gevierd met behulp van een ‘hagada’, een boekje waarin de verlossingsgeschiedenis wordt verteld en uitgelegd. In een joods gezin wordt het verhaal niet alleen verteld, maar wordt het ook zichtbaar en tastbaar gemaakt. Je kunt het zelfs ruiken en proeven. Daarvoor maakt men gebruik van een ‘seder­schotel’. De zichtbare tekens, zoals bittere kruiden, matses, een (lams) botje, rauwe groente e.d., onderstrepen het verhaal. Alle zintuigen worden ingeschakeld, opdat je het verhaal nooit zult vergeten.

Ook Jezus heeft met zijn discipelen de Paasmaaltijd gevierd. Daarbij heeft hij met behulp van een matse (gebroken brood) en een wijnbeker (beker der dank­zegging) de verlossingsgeschiedenis op zijn eigen persoon betrokken.

Het boekje De Vertelling - het verhaal van Pasen - is een soort ‘hagada’. Op een voor ieder begrijpelijke manier wordt hierin ‘Gods grote daad van verlossing’ verteld. Het is heel goed bruikbaar in een gezin.

Mooi zijn ook de drie stukjes commentaar die zin ingevoegd. Ze geven informatie over:

• chameets, het zuurdeeg dat verwijderd moet worden;
• DAM, het bloed waarnaar de wijn verwijst;
• GO’EL, de (ver)losser.