Hier ziet u hoe de pagina er ongeveer uit komt te zien als u die afdrukt.
Plaatjes en enkele andere elementen worden niet weergegeven.
Dit gedeelte (met rode achtergrond) wordt niet geprint.
De uiteindelijke afdruk kan een andere regellengte hebben.


normale weergave

print deze pagina


Corona als splijtzwam


De strijd tegen het coronavirus leidt in veel landen tot verbroedering. Zo niet in Israël. Het virus lijkt er een katalysator voor verdere verwijdering tussen de ultraorthodoxe minderheid en de rest van de bevolking.


De wereld is al weken in de greep van het corona-virus. Israël vormt daarop geen uitzondering. De regering neemt ingrijpende maatregelen. Een deel van de bevolking houdt zich plichtsgetrouw aan de voorschriften. Een specifieke bevolkingsgroep heeft echter lak aan de regels.

De beelden waren veelzeggend. Een ambulanceteam reageerde eind maart op een melding uit de ultraorthodoxe wijk Mea Shearim. Een inwoner vreesde het coronavirus te hebben. Het bezoek van de hulpverleners werd door buurt­bewoners echter niet gewaardeerd. Een horde ultraorthodoxe Joden bekogelde de ambulance met stenen.

Het incident valt niet onder de categorie kattenkwaad. Het is het resultaat van dubieuze uitspraken van enkele ultraorthodoxe rabbijnen. Zo zou het virus een straf van God zijn omdat ultraorthodoxe vrouwen pruiken dragen die zijn gemaakt van haar van niet-religieuze vrouwen...

Sommige ultraorthodoxe rabbijnen worden ook niet moe te herhalen dat het bestuderen van de Thora het beste medicijn is tegen ziekte. Veel volgelingen knikken gedwee; ‘yeshivot’ (thorascholen) blijven open.

Het resultaat van het onverantwoordelijke gedrag liet even op zich wachten, maar valt inmiddels niet meer te ontkennen. De statistieken zijn zorgelijk. Veel dichtbevolkte ultraorthodoxe steden en wijken zijn broeinesten van het virus.

Dit ontgaat de beleidsmakers niet. De (radicale) oplossingen zijn niet van de lucht. De een pleit voor afgrendeling van ultra­orthodoxe wijken. Een ander roept op tot zware straffen. Een derde stelt de minister van Gezondheidszorg persoonlijk verantwoordelijk. De minister, zelf een ultraorthodoxe Jood, zou als het gaat om zijn achterban een oogje dichtknijpen.

Alle maatregelen ten spijt, het is wachten op het moment dat de ultra­orthodoxe minderheid de hand in eigen boezem steekt. Met het aanvankelijke nonchalante gedrag zetten velen van hen immers niet alleen hun eigen gezondheid, maar ook de nationale eenheid op het spel.

drs. Albert Groothedde
Verbonden jrg. 64 nr. 2 (apr. 2020)
www.kerkenisrael.nl/verbonden

verbonden
x